Agave wordt steeds populairder als een ‘gezond’ alternatief voor witte suiker en maïsstroop. Maar is deze ‘natuurlijke’ zoetstof wel echt gezonder dan geraffineerde suiker?
Agavesiroop (ook wel agavenectar genoemd) wordt onttrokken aan de blauwe agaveplant genaamd Agave tequilana. De agaveplant werd oorspronkelijk enkel geteeld in de droge gebieden van Mexico, Zuid-Amerika en de zuidelijke Verenigde Staten. Vandaag de dag is de agaveplant ook te vinden in sommige delen van Zuid-Europa, India en Afrika. Vroege Amerikaanse beschavingen, zoals de Azteken, beschouwden de Agave tequilana als een heilige plant en geloofden dat het sap lichaam en geest kon zuiveren. Ze gebruikten het sap (door hen “honingwater” genoemd) voor verschillende doeleinden, zoals voedsel, drank, medische zalven voor huidinfecties en wonden, cosmetische producten en nog veel meer. Later ontdekten de Spaanse veroveraars het “honingwater” en beslisten ze om het te laten fermenteren, wat leidde tot de geboorte van de alcoholische drank “tequila”.
Vandaag de dag wordt de meeste agavesiroop chemisch geproduceerd, waardoor de meest kostbare voedingsstoffen in de zoetstof verloren gaan. De siroop wordt onder andere verwerkt met natriumhydroxide en andere schadelijke chemische stoffen. Gelukkig bestaan er ook nog agaveproducenten die hun best doen om een hoogstaand product af te leveren. Zij gebruiken biologische, rauwe agave en verwerken het sap alleen op lage temperaturen om de natuurlijke enzymen en mineralen in het sap te behouden. Deze vorm van agavesiroop bevat minder fructose (zo’n 50% in plaats van 90%) en meer voedingsstoffen, zoals calcium, kalium, magnesium, fosfor en ijzer.
Controleer altijd het etiket van agavesiroop om te zien of het product niet extra gezoet is met maïsstroop. Verschillende producenten voegen die stroop toe om hun kosten te verlagen en hun inkomsten te verhogen. Daarom is het best om alleen pure, rauwe, biologische agavesiroop te kopen van hoge kwaliteit.
Pas op dat je niet te veel van deze vloeibare zoetstof gebruikt, want dan komt er een overdosis geïsoleerde fructose in het lichaam terecht. In tegenstelling tot glucose wordt overtollige fructose afgebroken in de lever zoals alcohol. Het veroorzaakt heel wat neveneffecten zoals gewichtstoename, vetophoping rond de buik (ook gekend als “bierbuik”), bloedsuikerspiegelstijgingen, stijgingen van de triglyceriden (vetten in je bloed) en een hoge bloeddruk. Daarom gebruik ik voor desserts altijd een mengeling van een klein beetje agavesiroop (of een andere zoetstof zoals dadelpasta) en veel Stevia. Het helpt om zowel de glycemische lading van het dessert als de hoeveelheid fructose in het dessert zo laag mogelijk te houden.
Er bestaan lichte, amberkleurige en donkere soorten agavenectar. Ik raad jullie aan om de lichte of amberkleurige versies te gebruiken voor desserts, omdat ze een mildere smaak hebben dan de donkere variant. Bewaar agavesiroop altijd op een koele, donkere plaats beschermd van zonlicht. De zoetstof bewaart minimum 2 jaar.
Foto credits:
Bill Gracey via photo pin cc
memoflores via photo pin cc
